قیمت های نجومی

یه وقتایی با اینکه یه چیزهایی رو نی دونیم که گرونن ولی دوست داریم که بریم توی مغازه و قیمت اون رو از فروشنده بپرسیم. و معمولا" هم وقتی که قیمت نجومی رو پرسیدیمو شنیدیم , خیلی بی تفاوت یه چرخ کوچیکی اون اطراف می زنیم و وسایل دیگه رو هم یه نگاهی می کنیم و از مغازه بیرون میایم.

البته یه وقت هایی هم خبر نداریم و ندونسته وارد یه فروشگاه می شیم و درست دست روی جنسی می گذاریم که فکر نمی کنیم همچین قیمت وحشتناکی داسته باشه. قیمت اون رو می خونیم و پیش خودمون می گیم چه قیمت خوب و مناسبی !!!!!!! یه همچین جایی این قیمت؟؟!! 23 هزار تومان!!!

همچین که میریم حساب کنیم 23 ,هزار تومان در میاریم و  میدیم به فروشنده . اونم پول رو میشماره یه کم چپ چپ و با حالت تاسف ما رو نگاه می کنه و میگه خانم میشه 230 هزار تومان. و دیگه کاری نمیشه کرد جز اینکه پولمون رو برداریم و از یه گوشه ای در بریم. (البته برعکس این هم زیاد اتفاق میفته)

 این روزا  یک همچین قیمت های نجومی  توی مغازه ها به خصوص مغازه های لوازم خونگی و مبل و دکوری و عتیقه فروشی...یه چیز عادی شده و کمتر خریداری با دیدن اونها متعجب میشه.

مثلا" اباژور 400 هزار تومانی ,  ساعت مچی 4 میلیون تومانی,  مبل تک 800-700 تومانی)  بدنه ی مبل شما رو ماساژ میده و ...),  اجناس مثلا" عتیقه ی جمعه بازاره چهارراه استامبول و از همه بدتر یک دست مبل 108 میلیون تومانی (تازه این قیمت با 30% تخفیف ویژه ست).