بین آدما تو دنیا, فاصله خیلی زیاده
بعضی خندون, بعضی گریون, بعضی دنیاشون سرابه
بعضی ها شادی و خنده, براشون یه خواب شیرین
بعضی ها فکر به آخر, براشون عذاب سنگین
عده ای همش فریبند, زندگیشون یه معما
بعضی جریان سریع اند, مثل بادی روی دریا
هیچ کسی به فکر این نیست, هر دری یه راهی داره
جنگشون تا پای مرگه ,صلح دیگه معنی نداره
هیچ کسی فکر خودش نیست, که یه عمر اندازه داره
کاشکی قدرشو بدونن ,زندگی فقط یه باره
راهِ نو آسان تر از چیزی که بود
آدمان را ما چه دیدیم و چه بود
هر که را غولی و راه را سخت می پنداشتیم
هر دری را بسته و ترس از نهان می داشتیم
خود به دادِ هم رسیدیم و نهان شد آشکار
هر در ِ بسته بشد باز و همه راه هموار
بخشش پروردگار است این همه زیبادلی
در زمانِ دوری ما چاره نیست جز همدلی
آخر راهِ دراز نزدیک است , صبر می کنیم
دست به دست این روزها را ما به فردا می بریم...